w małym ciele wielki duch

Sznaucer miniaturowy, jak mówią miłośnicy tej rasy, to pies, którego odwaga jest większa niż on sam. Rasa powstała z krzyżówek sznaucera średniego z pudlami i być może pinczerami małpimi. Jej nazwa pochodzi od niemieckiego „die Schnauze”, co oznacza pysk lub brodę.

Początkowo mały czworonóg był utożsamiany z małpim pinczerem. Traktowano je jako jedną rasę i wspólnie pokazywano na wystawach. Dopiero pod koniec XIX w. te dwie rasy zostały oddzielone. Przyczynił się ku temu żółto-czarny miniaturowy sznaucer o imieniu Jocco Fulda Liliput. Którego na wystawie w Frankfurcie zauważył Josef Berta przewodniczący Klubu Sznaucera i Pinczera w Niemczech. Wówczas Berta postanowił oddzielić rasy i po raz pierwszy użył  nazwy "Zwergschnauzer" (sznaucer miniaturowy). Mimo tak dużego wkładu w powstanie sznaucerów, Jocco Fulda Liliput nie miał dużego znaczenia w hodowli.

Początkowo sznaucer miniaturowy, głównie ze względu na swój temperament, pełnił rolę opiekuna gospodarstwa. Głównym jego zadaniem było tępienie szczurów i myszy na podwórkach lub stajniach. Po jakimś czasie zagościł też na salonach, towarzysząc wytwornym damom.